Υπερένταση

Η ούρηση στις τούρκικες τουαλέτες χαϊδεύει το γαστροκνήμιο

Υπερήλικες ιερείς με ρόλο επιζήμιο μιλούν στο ποίμνιο

Καταβάλλομαι από έρωτα εφήμερο με ξέραν ήρεμο ρωτάς ποιος είμαι εγώ

Βρίζω μπροστά απ’ την TV το κάθε νούμερο πχ τον Τζήμερο

Δεν μ’ αφορά hip hop με ξέκωλα

δεν παίζει αναφορά σ ‘ όσα κατάφερα

Μυαλό δεν ξεκολλά από τα σκηνικά που είναι πάμπολλα

Ωσάν τα κύματα ανούσια ποιήματα με στίχους  θρύμματα

Πριν λήξει έφυγες ξέρεις οι εμμονές είναι ατέρμονες

Μέσα στο σόχωρο ελπίδα έσπειρες πράξεις απέλπιδες

Έρχονται από τα ψες  φωτιές μας άναψες κι ούτε που το ‘θελες

Σε ενέργειες έγειρες φιλίες άσπονδες δείχνουν ανώφελες

Έριξε βλέφαρο όμως δεν μίλησε

Να έρθει από ‘δω ίσα που κίνησε

Πόρτα χωρίς κλειδί εκείνη χτύπησε

Παλεύουν να μου ‘πουν για σένα ύψιστε

Με είπαν άπιστο ψάχνω το νόημα χάνομαι σ’ άβυσσο

Γαλήνια σιωπή γυρεύω για να βρω λες σε παράδεισο

Μέσα σε χείμαρρο κλαδί για να πιαστώ

Όνειρο δανεικό και πώς να το ασπαστώ